Το βούρτσισμα των δοντιών μετά την κατανάλωση αμυλούχων τροφών μπορεί να είναι πιο σημαντικό για ορισμένους ανθρώπους, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Cornell. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι γενετικές παραλλαγές που επηρεάζουν την πέψη του αμύλου μπορεί να επηρεάζουν τη μικροβιακή ισορροπία του στόματος, αυξάνοντας ενδεχομένως τον κίνδυνο εμφάνισης τερηδόνας και ουλίτιδας.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Microorganisms, διεξήχθη υπό την καθοδήγηση της Δρ. Angela Poole, επίκουρης καθηγήτριας μοριακής διατροφής στο Τμήμα Διατροφικών Επιστημών του Cornell. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στο γονίδιο AMY1, το οποίο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή αμυλάσης στο σάλιο – του ενζύμου που διασπά το άμυλο στο στόμα.

Η μελέτη έδειξε ότι ο αριθμός των αντιγράφων του AMY1 παίζει ρόλο στην αλληλεπίδραση των στοματικών βακτηρίων με τα αμυλούχα τρόφιμα, εξηγώντας γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς σε οδοντικά προβλήματα, παρά τις παρόμοιες συνήθειες στοματικής υγιεινής. «Ανάλογα με τον αριθμό αντιγράφων του AMY1 που διαθέτετε, ίσως χρειαστεί να είστε ιδιαίτερα επιμελείς στο βούρτσισμα των δοντιών σας μετά την κατανάλωση εύπεπτων αμύλων», επισημαίνει η Δρ. Poole.

Ποιοι άνθρωποι «προσελκύουν» τα βακτήρια;

Ο αριθμός των αντιγράφων του γονιδίου AMY1 ποικίλλει ευρέως μεταξύ των ατόμων, από 2 έως 20 αντίγραφα. Τα άτομα με περισσότερα αντίγραφα παράγουν περισσότερη αμυλάση στο σάλιο και διασπούν πιο αποτελεσματικά τις αμυλούχες τροφές. Αυτή η γενετική παραλλαγή εξελίχθηκε καθώς οι άνθρωποι στράφηκαν σε γεωργικές δίαιτες με υψηλότερη περιεκτικότητα σε άμυλο πριν από χιλιάδες χρόνια.

Η ερευνητική ομάδα καλλιέργησε βακτήρια από δείγματα σάλιου 31 ενηλίκων με διαφορετικό αριθμό αντιγράφων AMY1 σε εργαστηριακές συνθήκες. Δημιούργησαν καλλιέργειες που έμοιαζαν με οδοντική πλάκα τόσο με όσο και χωρίς άμυλο για να παρατηρήσουν πώς θα αντιδρούσαν τα βακτήρια. Τα ερωτήματα που περιέλαβε η επιστήμονας στην μελέτη ήταν: α). τι συμβαίνει στο στόμα μας όταν τρώμε άμυλο; και β). ποια η διαφορά στην συμπεριφορά των βακτηρίων σε όσους έχουν υψηλό αριθμό αντιγράφων και αντίστοιχα σε εκείνους που έχουν χαμηλό;

Η έρευνα συμπέρανε και εξήγησε ότι:

✔όσα άτομα είχαν μεγάλο αριθμό αντιγράφων AMY1 ανταποκρίθηκαν διαφορετικά στο άμυλο από ό,τι όσοι διέθεταν λιγότερα αντίγραφα. Ειδικότερα, όταν καταναλώνονταν τροφές με άμυλο, δύο τύποι βακτηρίων – τα Veillonella και Atopobium – δεν ήταν άφθονα σε δείγματα από δότες με υψηλό AMY1. Και τα δύο αυτά βακτήρια έχουν συνδεθεί με τερηδόνα και ουλίτιδα

✔κάποιος που διαθέτει πολλά αντίγραφα, διασπά αποτελεσματικά το άμυλο και τα βακτήρια που προσελκύονται από αυτά τα σάκχαρα, με συνέπεια να έχει στη στοματική του κοιλότητα πολυπληθέστερα βακτήρια-«μαχητές».

✔οι πληθυσμοί που είχαν ιστορικά μεγαλύτερη πρόσβαση σε άμυλο διέθεταν περισσότερα αντίγραφα, γεγονός που σημαίνει ότι θα μας έδιναν ένα πλεονέκτημα επιβίωσης όταν η τροφή είναι σπάνια, για να μπορούμε να διασπάσουμε καλύτερα τις αμυλούχες τροφές

✔τα δείγματα από δότες με περιοδοντίτιδα είχαν σημαντικά χαμηλότερη βακτηριακή ποικιλομορφία σε σύγκριση με εκείνα από άτομα με υγιή ούλα

✔σε πληθυσμούς με υψηλό αριθμό αντιγράφων AMY1, βρέθηκαν αυξημένες συγκεντρώσεις βακτηρίων Streptococcus που τρέφονται με προϊόντα διάσπασης αμύλου. Επιπλέον, ενώ ορισμένα είδη Streptococcus προκαλούν τερηδόνα, άλλα είναι ευεργετικά και μπορεί να συμβάλλουν στην αναστολή των επιβλαβών βακτηρίων

Αμυλούχες νοστιμιές επικίνδυνες για τα δόντια

λευκό ψωμί και ψωμάκια
ζυμαρικά και ζυμαρικά
λευκό ρύζι
κράκερς και κουλούρια
πατατάκια
γαλλικές πατάτες
πουρές πατάτας
δημητριακά πρωινού (ιδίως ραφιναρισμένα)
ζαχαρωτά και ντόνατς
μπισκότα και κέικ
ζύμη για πίτσα
bagels
σνακ με βάση το καλαμπόκι
στιγμιαία βρώμη
τορτίγιες από εξευγενισμένο αλεύρι

Λιγότερο επίφοβες αμυλούχες τροφές

καφέ ρύζι
ψωμί ολικής άλεσης
βρώμη κομμένη από χάλυβα
κινόα
κριθάρι
φασόλια και όσπρια
γλυκοπατάτες
ζυμαρικά ολικής άλεσης.

ygeiamou.gr