Όπως δημοσιεύεται διαδικτυακά στο περιοδικό «JAMA Network Open», διαπιστώθηκε ότι μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης είχαν, όχι μόνο όσοι δεν κάπνισαν ποτέ, αλλά και όσοι διέκοψαν έγκαιρα το κάπνισμα.

Ενώ οι περισσότερες έρευνες συνέκριναν τη θνησιμότητα μεταξύ των εν ενεργεία καπνιστών και των μη καπνιστών, η νέα μελέτη επικεντρώθηκε στους πρώην καπνιστές, προκειμένου να διερευνήσει τις επιπτώσεις της διακοπής του καπνίσματος.

Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 5.594 ασθενείς του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης την περίοδο 1992-2022, με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, που αντιπροσωπεύει το 85% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα.

Από αυτούς, οι 795 δεν είχαν καπνίσει ποτέ, οι 3.308 ήταν πρώην καπνιστές και οι 1.491 εν ενεργεία καπνιστές. Κατά την περίοδο της μελέτης, πέθανε το 79,3% των ενεργεία καπνιστών, το 66,8% των πρώην καπνιστών και το 59,6% των μη καπνιστών.

Παρόλο που το να μην έχει καπνίσει κάποιος ποτέ συσχετίστηκε με τις καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης έπειτα από διάγνωση καρκίνου του πνεύμονα, τα ευρήματα έδειξαν σημαντική συσχέτιση μεταξύ της χαμηλότερης θνησιμότητας και της διακοπής του καπνίσματος πριν από τη διάγνωση. Οι εν ενεργεία καπνιστές είχαν 68% υψηλότερη θνησιμότητα και οι πρώην καπνιστές είχαν 26% υψηλότερη θνησιμότητα σε σύγκριση με τους μη καπνιστές.

Όσο περισσότερο παρέμενε ένας ασθενής χωρίς κάπνισμα, τόσο μεγαλύτερα ήταν τα οφέλη για την υγεία του. Για τους πρώην καπνιστές, ο διπλασιασμός των ετών διακοπής του καπνίσματος πριν από τη διάγνωση, συσχετίστηκε σημαντικά με την παρατεταμένη επιβίωση. Αντίθετα, ο διπλασιασμός των ετών καπνίσματος συσχετίστηκε με μικρότερη επιβίωση μεταξύ των νυν και των πρώην καπνιστών που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του πνεύμονα.

Οι ερευνητές σημειώνουν πάντως, ότι ο συσχετισμός μεταξύ επιβίωσης και ιστορικού καπνίσματος, μπορεί να ποικίλει ανάλογα με το κλινικό στάδιο κατά το οποίο διαγνώστηκε ο καρκίνος του πνεύμονα, καθώς και ότι η μελέτη δεν έλαβε υπόψη τα διαφορετικά είδη θεραπείας που λάμβαναν οι συμμετέχοντες.