Ο τύπος που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση Τραμπ για να επιβάλει ανταποδοτικούς δασμούς περιέχει ένα σοβαρό μαθηματικό σφάλμα, το οποίο υπερβάλλει δραματικά τον πραγματικό αντίκτυπο – κατά περίπου τέσσερις φορές – σύμφωνα με οικονομολόγους του American Enterprise Institute (AEI).

Όπως μεταδίδει το Axios.com, το συγκεκριμένο think tank, το οποίο ανήκει στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων, υποστηρίζει ότι το σφάλμα οδήγησε στην επιβολή δασμών πολύ υψηλότερων από όσους απαιτούνταν για να επιτευχθούν οι στόχοι της αμερικανικής κυβέρνησης. Ας δούμε τι ακριβώς έχει γίνει.

Μετά την ανακοίνωση των δασμών την περασμένη Τετάρτη, η κυβέρνηση Τραμπ δημοσίευσε έναν περίπλοκο τύπο – τον οποίο, όπως δήλωσε, ανέπτυξε σε συνεργασία με το Συμβούλιο Οικονομικών Συμβούλων – για να καθορίσει τα ποσοστά των δασμών.

Στην ουσία, ο τύπος δεν είναι τίποτε περισσότερο από το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με κάθε χώρα, διαιρούμενο με την αξία των αγαθών που εισάγονται από αυτή τη χώρα. Δύο ακόμη μεταβλητές της εξίσωσης αλληλοαναιρούνται και καθίστανται πρακτικά ανούσιες.

Οι οικονομολόγοι του AEI, Kevin Corinth και Stan Veuger, λένε ότι αυτές οι μεταβλητές δεν θα έπρεπε να αλληλοαναιρούνται, γιατί η ομάδα του Τραμπ χρησιμοποίησε λανθασμένο επίπεδο για τη μία από αυτές.

Μία από τις μεταβλητές σχετίζεται με την «ελαστικότητα των τιμών εισαγωγών ως προς τους δασμούς», δηλαδή πόσο μεταβάλλονται οι τιμές εισαγωγής όταν εφαρμόζονται δασμοί. Η κυβέρνηση έδωσε στην ελαστικότητα αυτή την τιμή 0,25, που σύμφωνα με τη θεωρία της τιμολογιακής ελαστικότητας σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του αντίκτυπου του δασμού δεν μετακυλίεται στην τιμή εισαγωγής.

Ωστόσο, το AEI επισημαίνει ότι χρησιμοποιήθηκε λάθος τιμή για τις τιμές εισαγωγής, καθώς στη θέση της χρησιμοποιήθηκε η τιμή λιανικής – δηλαδή το τι πληρώνει τελικά ο καταναλωτής αφού το προϊόν εισαχθεί και διανεμηθεί.

Οι συγγραφείς υποστηρίζουν πως η σωστή τιμή είναι 0,945 — δηλαδή σχεδόν όλος ο δασμός επηρεάζει άμεσα την τιμή εισαγωγής του προϊόντος.

«Είναι αντιφατικό να πολλαπλασιάζεις την ελαστικότητα της ζήτησης εισαγωγών ως προς τις τιμές εισαγωγής με την ελαστικότητα της λιανικής τιμής ως προς τους δασμούς», εξηγούν οι Corinth και Veuger.

Παράδειγμα:

Σύμφωνα με τους Corinth και Veuger, αν οι δασμοί είχαν υπολογιστεί σωστά – με τους ίδιους τελικούς στόχους αλλά με τη σωστή τιμή ελαστικότητας – ο δασμός για χώρα όπως το Βιετνάμ θα ήταν 12,2% και όχι 46%.

Για να υποστηρίξει την προσέγγισή της, συμπεριλαμβανομένου και του τύπου της, η Υπηρεσία Εμπορικού Αντιπροσώπου των ΗΠΑ (USTR) επικαλέστηκε έρευνα για την τιμολογιακή ελαστικότητα από τον καθηγητή του Harvard Business School, Alberto Cavallo. Ο ίδιος ο Cavallo δήλωσε ότι δεν είναι σαφές αν η USTR χρησιμοποίησε σωστά τα ευρήματά του.

Ο Λευκός Οίκος δεν απάντησε άμεσα στο αίτημα του Axios.com για σχολιασμό.

Ένας τύπος…εντελώς αβάσιμος

Η δική μας άποψη είναι ότι ο τύπος στον οποίο βασίστηκε η κυβέρνηση δεν έχει καμία βάση ούτε στην οικονομική θεωρία, ούτε στο εμπορικό δίκαιο», γράφουν οι Corinth και Veuger. «Αλλά αν πρόκειται να υποκριθούμε ότι αποτελεί ένα σοβαρό θεμέλιο για την εμπορική πολιτική των ΗΠΑ, τότε τουλάχιστον πρέπει να περιμένουμε από τους αρμόδιους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου να κάνουν σωστά τους υπολογισμούς τους».

Πηγή: naftemporiki.gr