Τα τελευταία χρόνια, το διάστημα έχει ξαναγίνει πεδίο ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα και η Κίνα, αλλά και άλλες χώρες, έχουν μπει σε μια κούρσα για την κατάκτηση του. Ο Οκτώβριος ήταν ένας γεμάτος μήνας για τη διαστημική διπλωματία της Αμερικής, με τέσσερις νέες χώρες να εντάσσονται στη συμφωνία αποστολής της NASA στο φεγγάρι Artemis και να ενισχύουν περαιτέρω τις ΗΠΑ στον ανταγωνισμό τους με την Κίνα για διαστημικούς εταίρους.

Το πρόγραμμα Artemis της NASA για την επιστροφή αστροναυτών στη Σελήνη δεν έχει έλλειψη υψηλού προφίλ επικριτών που λένε ότι αποτελεί οικονομική αφαίμαξη και χρειάζεται επανεξέταση.

Ωστόσο, η υπηρεσία έχει σημειώσει νίκες για τη διπλωματική ατζέντα της αποστολής. Ο υπουργός Επιστημών της Χιλής υπέγραψε τις Συμφωνίες Άρτεμις στα κεντρικά γραφεία της NASA στις 25 Οκτωβρίου, και έγινε το 47ο μέλος σε έναν αυξανόμενο κατάλογο που πρόσθεσε επίσης τη Δομινικανή Δημοκρατία, την Εσθονία και την Κύπρο αυτόν τον μήνα. 

Υπάρχει ένα μέρος του
Artemis που λειτουργεί καλά

Η συμφωνία που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ θέτει κατευθυντήριες γραμμές για την εξερεύνηση της Σελήνης. Είναι επίσης μια σπάνια δικομματική ιστορία επιτυχίας στην Ουάσιγκτον. Η κυβέρνηση Τραμπ το ξεκίνησε με επτά χώρες το 2020 και η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει προσθέσει τις υπόλοιπες.

«Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των διεθνών συνεργασιών που έχουμε, τόσο χαμηλότερο είναι το κόστος και οι κίνδυνοι για όλους μας και τόσο πιο πιθανό είναι να πετύχει η Άρτεμις», δήλωσε στο Bloomberg ο Μάικ Γκόλντ, πρώην αξιωματούχος της NASA υπό τον Τραμπ, ο οποίος είναι τώρα στέλεχος της εταιρείας διαστημικών υποδομών Redwire.

Η συμμετοχή σε αυτή την λέσχη σημαίνει ότι μια χώρα δεσμεύεται στο όραμα των ΗΠΑ για το διάστημα, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής επιστημονικών δεδομένων, της καταγραφής διαστημικών αντικειμένων και του καθορισμού προσωρινών σεληνιακών «ζωνών ασφαλείας», τομείς δραστηριότητας που άλλα έθνη πρέπει να αποφεύγουν για να αποτρέψουν επιβλαβείς παρεμβολές.

Αντίθετα, η Κίνα προωθεί έναν προτεινόμενο Διεθνή Σταθμό Σεληνιακής Έρευνας που, όπως η Άρτεμις, περιλαμβάνει αρχές για τις δραστηριότητες που αναλαμβάνονται στη Σελήνη.

Η Κίνα στο διάστημα

Οι δύο πλευρές διαμορφώνονται με τρόπους που θα μπορούσαμε να περιμένουμε, με το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και της Αμερικής να ενώνεται με την ομάδα των ΗΠΑ και καθεστώτα όπως η Ρωσία, η Λευκορωσία και η Βενεζουέλα να ευθυγραμμίζονται με την Κίνα. (Η διαίρεση δεν είναι απόλυτη: η λέσχη της Ουάσιγκτον περιλαμβάνει απολυταρχίες όπως η Σαουδική Αραβία και το Πεκίνο έχει δημοκρατίες όπως η Σενεγάλη.)

Το Πεκίνο αναφέρει επίσης υποστήριξη από ιδρύματα σε χώρες όπως η Ελβετία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ινδονησία.

Το έργο «ανοίγει το δρόμο για μια νέα εποχή παγκόσμιας διαστημικής συνεργασίας, προσελκύοντας αναπτυσσόμενες χώρες χωρίς τις δικές τους διαστημικές αποστολές και πυροδοτώντας εκτεταμένο ενθουσιασμό για συμμετοχή», καυχιόνταν τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης για την πρωτοβουλία τον περασμένο μήνα. 

Επιλογή μεταξύ διαστημικών
σχεδίων ΗΠΑ ή Κίνας

Ωστόσο, πολλές χώρες παραμένουν στο προσκήνιο. Έτσι, ακόμη και όταν οι επικριτές απαιτούν μια επανεξέταση της σεληνιακής στρατηγικής της NASA, οι ΗΠΑ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα διατηρήσουν το διπλωματικό κομμάτι της Artemis, ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει τον Νοέμβριο.

«Οι Συμφωνίες της Άρτεμις ξεκίνησαν υπό την προηγούμενη διακυβέρνηση», είπε ο αναπληρωτής διαχειριστής της NASA, Παμ Μέλροι, σε συνέντευξή του τον Ιούλιο. «Δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι αν γινόταν αλλαγή στη διοίκηση, θα υπήρχε αλλαγή».