Είναι ταυτόχρονα, ένα κάλεσμα για δράση, εμπλέκοντας στο πλευρό των γυναικών και των κοριτσιών που διεκδικούν με προσωπικό κόστος τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που αγωνίζονται υπέρ ενός καλύτερου αύριο και μιας πιο δίκαιης και συμπεριληπτικής κοινωνίας, τα αγόρια και του άνδρες. Η υπόθεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξάλλου, είναι υπόθεση όλων μας. 

Είναι επίσης υπόθεση ολονών, οι έμφυλες διακρίσεις, η έμφυλη βία, η σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση, οι δομικές αδικίες και η περιθωριοποίηση, αφού βλάπτουν το σύνολο της κοινωνίας. Ο αποκλεισμός των γυναικών από τον ψηφιακό κόσμο για παράδειγμα, έχει κοστίσει περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια στο ΑΕΠ των χωρών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος την τελευταία δεκαετία. Το κόστος αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί σε 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια έως το 2025, υπό τη σκιά της έλλειψης άμεσης και ουσιαστικής δράσης σε επίπεδο κυβερνήσεων.

Αναγνωρίζουμε ωστόσο, ότι τα εμπόδια αυτά πλήττουν πρώτα και χειρότερα τις γυναίκες. Για παράδειγμα, ενώ αναγνωρίζεται η συμβολή των γυναικών και των κοριτσιών στον τερματισμό την πανδημίας COVID – 19, είναι γεγονός ότι η πανδημία έχει κρατήσει περισσότερο τα κορίτσια και τις γυναίκες έξω από τα σχολεία και τους χώρους εργασίας τους. Και ενώ αναγνωρίζονται οι ιδέες τους, οι καινοτομίες, ο ακτιβισμός και ο ηγετικός τους ρόλος σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, εντούτοις, η πλήρης συμμετοχή και ηγεσία των γυναικών, η προώθηση της ισότητας των φύλων μέσα από τους τομείς της τεχνολογίας και της καινοτομίας, η διεύρυνση των οδών προς την εκπαίδευση και τις ίσες ευκαιρίες για τις γυναίκες και τα κορίτσια, η αύξηση του γυναικείου εργατικού δυναμικού στις θετικές επιστήμες, στην τεχνολογία, στη μηχανική και στα μαθηματικά, και η γεφύρωση του ψηφιακού χάσματος, είναι μόνο κάποια ενδεικτικά στοιχεία για το πόσο σκανδαλωδώς αργά κινείται η υπόθεση της έμφυλης ισότητας. Για την ακρίβεια, σε πάρα πολλούς τομείς, τα δικαιώματα των γυναικών πάνε σταθερά προς τα πίσω. 

Οι πολλαπλές οικονομικές κρίσεις, οι πολεμικές συγκρούσεις, ο ιδεολογικός και θρησκευτικός φανατισμός, καθώς και η άνοδος της ακροδεξιάς, καθιστούν τις γυναίκες και τα κορίτσια ακόμα πιο ευάλωτα, καταδικάζοντας τες σε συνθήκες αυξανόμενης φτώχειας και βίας και μετατρέποντας τες σε στόχους κακομεταχείρισης μόνον εξαιτίας του φύλου τους.

Το Πανεπιστήμιο Λεμεσού, έχοντας ως κεντρικό άξονα την αρχή της έμφυλης ισότητας, και αντιλαμβανόμενο το ρόλο του εντός της κοινωνίας, παρέχει ποιοτική εκπαίδευση και ένα χώρο αξιοπρεπούς εργασίας για κάθε γυναίκα, ώστε όλες και όλοι να μπορούν να οικοδομούν τη ζωή που θέλουν, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και βιώσιμου κόσμου, καλύτερου για όλους τους πολίτες του τόπου. 

Η Διεθνής Ημέρα Γυναικών, είναι υπόθεση 365 ημέρων. 

Κέντρο για την Ισότητα, τη Διαφορετικότητα και τη Συμπερίληψη 
Πανεπιστήμιο Λεμεσού (UoL Center for DEI)