Πόσοι τεχνικοί της NASA χρειάζονται για να ξεβιδώσουν ένα καπάκι;

Όπως φαίνεται πολλοί.

Τρεις μήνες αφότου παρέλαβε τα πρώτα δείγματα του αστεροειδή Bennu, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία κατάφερε επιτέλους να ανοίξει το κάνιστρο όπου κρύβεται ο θησαυρός.

Τα δεδομένα που αναμένονται από τις αναλύσεις θα είναι ένα μεγάλο τεστ για τη θεωρία ότι οι αστεροειδείς έφεραν στη Γη τα πρώτα συστατικά της ζωής.

Μέχρι σήμερα, μόνο η Ιαπωνία είχε φέρει στη Γη δείγματα ενός τέτοιου σώματος.

Νέα κατσαβίδια

Δύο από τις 32 βίδες που κρατούσαν σφραγισμένα τα δείγματα της αποστολής OSIRIS-REx ήταν αδύνατο να αφαιρεθούν, και η υπηρεσία είχε διακόψει τις προσπάθειες από τον Δεκέμβριο, μέχρι να σχεδιαστούν νέα εργαλεία.

Οι μηχανικοί της αποστολής δεν μπορούσαν απλά να χρησιμοποιήσουν ηλεκτρικό πριόνι, δεδομένου ότι το εξωγήινο υλικό παραμένει αναλλοίωτα εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια και το κάνιστρο πρέπει να ανοιχτεί μέσα σε ένα διαφανές κουτί με προστατευτική ατμόσφαιρα.

Στο ειδικό εργαστήριο που στήθηκε στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον για την ανάκτηση των δειγμάτων, οι τεχνικοί είχαν καταφέρει να συλλέξουν μόνο 70 γραμμάρια μαύρης σκόνης που είχε συγκεντρωθεί έξω από το κάνιστρο (εικόνα πάνω), καθώς και λίγο από το περιεχόμενο που κατάφεραν να τραβήξουν με λαβίδες.

Έκτοτε οι τεχνικοί της NASA σχεδίασαν νέα κατσαβίδια από χειρουργικό ατσάλι και κατάφεραν να αφαιρέσουν τις δύο προβληματικές βίδες.

Το κάνιστρο παραμένει ακόμα κλειστό μέχρι να ολοκληρωθούν «ορισμένα επιπλέον βήματα αποσυναρμολόγησης», μετά τα οποία ο κρυμμένος θησαυρός θα φωτογραφηθεί και θα ζυγιστεί, ανέφερε η υπηρεσία.

Χρονοκάψουλα

Οι αστεροειδείς μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος, καθώς δημιουργήθηκαν με το υλικό που περίσσεψε από τον σχηματισμό των πλανητών πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ήδη, οι πρώτες αναλύσεις στο διαθέσιμο υλικό δείχνει ότι ο Bennu περιέχει άφθονα οργανικά υλικά και σημαντικές ποσότητες νερού παγιδευμένες σε κόκκους αργιλώδους υλικού.

Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει να επιβεβαιωθούν, δείχνουν ωστόσο να προσφέρουν στήριξη στη θεωρία ότι το νερό των ωκεανών προήλθε από τους αστεροειδείς που βομβάρδιζαν τη νεαρή Γη. Μαζί με το νερό ίσως έφεραν και τις οργανικές ενώσεις που χρειάστηκαν για την εξέλιξη ζωής.

Το σκάφος OSIRIS-REx εκτοξεύτηκε το 2016 και δύο χρόνια αργότερα έφτασε στον Bennu, έναν αστεροειδή διαμέτρου 500 μέτρων που θεωρείται «δυνητικά επικίνδυνος», με τη NASA να εκτιμά ότι υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.800 να χτυπήσει τη Γη κάποια στιγμή τον επόμενο αιώνα.

Η κάψουλα με τα δείγματα που συγκεντρώθηκαν απελευθερώθηκε από το σκάφος και έπεσε με αλεξίπτωτο στην έρημο της Γιούτα τον περασμένο Σεπτέβριο.

Έκτοτε το OSIRIS-REx μετονομάστηκε σε OSIRIS-APEX και ανέλαβε νέα αποστολή, να παρακολουθεί από κοντά τον αστεροειδή Apophis καθώς περνά ξυστά από τη Γη το 2029.

Θα είναι πιο επικίνδυνη προσέγγιση που έχει ζήσει ο πλανήτης εδώ και καιρό, με τη NASA, να εκτιμά ότι σώματα τέτοιου μεγέθους πλησιάζουν τόσο μικρές αποστάσεις περίπου μια φορά στα 7.500 χρόνια.

Πηγή: in.gr