Την ίδια στιγμή στη Γηραιά Ήπειρο αλλά και στην Αμερική συνεχίζουν να καταγράφονται φαινόμενα της λεγόμενης μεγάλης παραίτησης που ξεκίνησε το 2021 και κορυφώθηκε το 2022 με την πανδημία, με νέα και μεγαλύτερα στελέχη να εγκαταλείπουν θέσεις εργασίας που είχαν για χρόνια αναζητώντας καλύτερες συνθήκες και ωράρια.

Όλο και περισσότεροι νέοι στην Ασία δεν θέλουν να εργαστούν σε εργοστάσια πολυεθνικών ή τοπικών εταιρειών που παράγουν προϊόντα κυρίως για εξαγωγές, όπως προκύπτει από έρευνα της Wall Street Journal. Εταιρείες στη χώρα προσπαθούν να κάνουν το περιβάλλον εργασίας πιο δελεαστικό με επιπλέον παροχές και ταυτόχρονα κρούουν κώδωνα κινδύνου προς τις δυτικές εταιρείες που βασίζονται στο φθηνό εργατικό δυναμικό της περιοχής για να παράγουν προσιτά καταναλωτικά αγαθά, δείχνει η έρευνα.

«Το λυκόφως της εξαιρετικά χαμηλής ασιατικής εργασίας εργοστασίων αναδύεται ως η τελευταία δοκιμή του παγκοσμιοποιημένου κατασκευαστικού μοντέλου, το οποίο τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει παραδώσει τεράστια γκάμα φθηνά παραγόμενων προϊόντων στους καταναλωτές σε όλο τον κόσμο. Οι Αμερικανοί που είναι συνηθισμένοι στη μόδα σε χαμηλές τιμές και στις τηλεοράσεις επίπεδης οθόνης ενδέχεται σύντομα να υπολογίσουν υψηλότερες τιμές», είναι η προειδοποίηση που αποστέλλεται.

Ενδεικτικά, η εταιρεία κατασκευής παιχνιδιών Hasbro ανακοίνωσε φέτος ότι οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού στο Βιετνάμ και την Κίνα έχουν αυξήσει το κόστος. Η Mattel που κατασκευάζει μεταξύ άλλων προϊόντα με την ονομασία Barbie, η οποία έχει μεγάλη παραγωγική βάση στην Ασία, αντιμετωπίζει επίσης υψηλότερο κόστος εργασίας. Και οι δύο εταιρείες έχουν αυξήσει τις τιμές για τα προϊόντα τους. Η Nike, η οποία κατασκευάζει τα περισσότερα παπούτσια της στην Ασία, ανακοίνωσε τον Ιούνιο ότι το κόστος των προϊόντων της είχε αυξηθεί λόγω των υψηλότερων δαπανών εργασίας, αναφέρει η WSJ.

Ως απάντηση στην κρίση ασιατικά εργοστάσια αναγκάστηκαν να αυξήσουν τους μισθούς και να υιοθετήσουν πιο δαπανηρές στρατηγικές για τη διατήρηση των εργαζομένων, περιλαμβανομένων και αυτών με ηλικία τα 20 έτη. Πρόκειται για παροχές από τη βελτίωση της σίτισης μέχρι την κατασκευή νηπιαγωγείων για τα παιδιά των εργαζομένων.

Πηγή: Οικονομικός Ταχυδρόμος