Όταν όμως η μπουγάτσα γίνεται παγωτό, τότε ο τρόπος παρασκευής αλλάζει και το μόνο κοινό στοιχείο είναι η γεύση που απογειώνει τον ουρανίσκο.

Η γεύση μπουγάτσα στο παγωτό προέκυψε τυχαία για έναν Θεσσαλονικιό που διατηρεί κατάστημα με παγωτά στο κέντρο της πόλης και, όπως λέει, μπορεί να είναι λίγοι οι μήνες από τότε που έκανε το ντεμπούτο της ωστόσο κάνει ήδη θραύση σε Έλληνες και ξένους τουρίστες.

«Ξεκινήσαμε τον χειμώνα να κάνουμε ένα τσουρέκι με κρέμες και πραλίνες. Φτιάξαμε την ποσότητα που θέλαμε και περίσσεψε ένα μικρό κουβαδάκι με κρέμα μπουγάτσα. Σκεφτόμουν τι να το κάνω, πώς να το αξιοποιήσω για να μην πάει χαμένη η νόστιμη κρέμα και μού ήρθε η ιδέα -αν και ήμασταν στα μέσα του Δεκέμβρη, να φτιάξω παγωτό. Η δοκιμή έτυχε και πέτυχε» εξηγεί ο Στέλιος Ρίμπας μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM».

Οι δημιουργοί του παγωτού μπουγάτσα έκαναν πολλές δοκιμές και αλλαγές για να φτάσουν στη σημερινή τελική του μορφή. Η όψη και η γεύση είναι πολύ κοντά στην αγαπημένη πρωινή συνήθεια και όσοι έχουν δοκιμάσει τα ξυλάκια μπουγάτσα δεν σταματούν στο ένα.

«Το παγωτίνι έχει το χρυσοκίτρινο χρώμα της κρέμας μπουγάτσας και την ιδιαίτερη γεύση της. Πριν από το σερβίρισμα, το βουτάμε και στο γλάσο, βάζουμε και ζάχαρη άχνη και το πασπαλίζουμε με κανέλα, όπως ακριβώς και στη ζεστή με το φύλλο», εξηγεί ο Στέλιος Ρίμπας.

Στη βιτρίνα του καταστήματος η λέξη μπουγάτσα, μια λέξη αναγνωρίσιμη και από τους ξένους τουρίστες, τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρον ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Ειδικά οι Γερμανοί και οι Κινέζοι είναι αυτοί που το έχουν ως πρώτη επιλογή τους για επιδόρπιο μιας και τους είναι γνώριμη η γεύση.

Για λόγους ευκολίας πάντως ο Στέλιος Ρίμπας σκέφτεται να τοποθετήσει και κανονικές μπουγάτσες δίπλα στο προϊόν του για να ξέρουν ακόμη και οι λιγότερο ενημερωμένοι περί τίνος πρόκειται και να είναι δίπλα δίπλα το ζεστό με το παγωμένο μπουγατσίνι.

Πηγή: Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων