Η επέκταση των προστατευόμενων περιοχών (υγροτόπων, βιοτόπων, πάρκων κλπ) για να καλύψουν τουλάχιστον το 30 τοις εκατό του πλανήτη μέχρι το 2030, είναι η κυριότερη πρόταση που προτάσσουν ειδικοί για την κλιματική κρίση. Θεωρούν ότι αυτός ο νέος στόχος είναι εύκολα εφαρμόσιμος, ωστόσο, πρέπει να υπάρξει αυστηρή παρακολούθηση. Οι ειδικοί συνήλθαν την Τρίτη στη Γενεύη και επεξεργάστηκαν προσχέδιο κειμένου του πλαισίου για τη βιοποικιλότητα που θα εγκριθεί στη συνεδρίαση του ΟΗΕ COP15 στο Κουνμίνγκ της Κίνας αργότερα φέτος. Ο διευθυντής του Κέντρου της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), Trevor Sandwith, εκτιμά πως «ολόκληρος ο κόσμος είναι αρκετά πεπεισμένος ότι η διατήρηση και προστασία της φύσης είναι απαραίτητη για το μέλλον του πλανήτη, ακόμη και οι μεγάλες επιχειρήσεις και βιομηχανίες». Για να αποφευχθούν λάθη του παρελθόντος, ο Sandwith είπε ότι η ισονομία και η αποτελεσματικότητα θα είναι καθοριστικής σημασίας για τον τρόπο διακυβέρνησης και διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για τους αυτόχθονες πληθυσμούς, οι οποίοι θα διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην επίτευξη του στόχου του 30% και ζητούν διαβεβαιώσεις ότι οι κοινότητές τους θα προστατευθούν και θα έχουν λόγο σε αυτό. Πάντως η Κίνα, η οποία φιλοξενεί το COP15, έχει εκφράσει απροθυμία και εκφράζει προβληματισμούς. Επιφυλάξεις για τον στόχο αυτό εκφράζει και η Ινδία. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ το 17% των χερσαίων οικοτόπων και περίπου το 7% των θαλάσσιων περιοχών προστατεύονταν έως το 2020. Ο στόχος ήταν 17 και 10 τοις εκατό αντίστοιχα. Οι νέες μέθοδοι παρακολούθησης της προστασίας, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τεχνολογία όπως οι δορυφόροι.